© PEi Power Engineering International
© PEi Power Engineering International
Изминатата деценија кај активистите
и организациите за заштита на животна средина се вроди тенденција да го
користат Европскиот систем за заштита на човековите права за да помогнат во
справувањето со еколошките проблеми. Бројни меѓународно правни стандарди
развиени од Советот на Европа - особено засметувајќи ги и Европската
конвенција за човекови права (ЕКЧП), Европската социјална
повелба и Бернската
конвенција за заштита на европскиот див свет и природните живеалишта – редовно
и успешно се повикувани пред судовите во прашањата за заштита на животната
средина.
Европскиот суд за човекови права досега има одлучено по околу 300 случаи поврзани со животната средина, применувајќи концепти како што се правото на живот, слободата на говорот и семејниот живот за третирање на широк спектар прашања и проблеми од областа, вклучувајќи загадување, вештачки или природни катастрофи и пристап до информации за животната средина. Европската конвенција за човекови права исто така е често користена од активисти на национално ниво со цел да ги охрабрат владите да преземат соодветни чекори и политики за справување со климатските промени и деградацијата на животната средина.
https://www.porta3.mk/slovenija-na-referendum-gi-zashtiti-vodotecite/
Во последно време сме сведоци на важни трансформативни процеси на јакнење на правните механизми за непосредно изјаснување на граѓаните по прашања од областа на животната средина. На 11 јули оваа година граѓаните на Словенија со убедливо мнозинство на референдум одржан на државно ниво ги отфрлија предложените измени на Законот за води. Намерата на словенечката влада да го измени Законот за води предизвика жестока дебата во јавноста, особено делот кој се однесува на градење на објекти покрај водотеци, односно море, реки и езера.
Што се SLAPP (Strategic Lawsuits Against
Public Participation)?
Овој термин се однесува на стратешки тужби покренати за да го спречат или отежнат учеството на јавноста, односно да замолчат или заплашат поединци или организации вклучени во активности од јавен интерес – кампањи, застапување, известување, итн. Овие судски процеси се иницирани најчесто од компании или бизнис- и политички моќници. Нивна мета се активисти, невладини организации, истражувачки новинари, научници и академици, како и останати граѓани кои укажале на постоење на штетни и незаконски активности, или пак изразиле критички став за прашања од политичко или општествено значење.[1]
Градски парк „Љупчо Шкартов“, 2018 |
Во овој прилог, меѓу другото, ќе биде изложено постапувањето на Општина Кавадарци спротивно на начелото на активна транспарентност што Архуската Конвенција[1] (во понатамошниот текст: Конвенцијата) и релевантното национално законодавство го стипулираат како обврска на јавните власти, а особено локалната самоуправа. Следствено, ќе биде аргументирано како ова (не)постапување ја спречи засегнатата јавност да го искористи и своето право на учество во носењето на одлуки поврзани со животната средина.
Комуникацијата на Европската Комисија за „Европски зелен договор“[1] се заснова на определбата за зголемување на климатските амбиции на ЕУ за 2030 и 2050 година. Eден од најгорливите предизвици во остварувањето на заложбата за климатски неутрална Унија претставува енергетската сиромаштија со која се соочуваат определени региони во ЕУ.
Конвенцијата за водни живеалишта од меѓународно значење (Рамсарска Конвенција) користи широка дефиниција за видовите водни живеалишта опфатени со неа. Имено, тука спаѓаат езера и реки, мочуришта, блата, влажни пасишта и тресетници, оази, утоки, делти, крајбрежни морски области, мангрови и корални гребени, како и локалитети создадени од човекот, како рибници, резервоари итн.[1] Општо земено, водните живеалишта (wetlands) се предели каде заситеноста со вода е доминантен фактор што ја одредува природата на развојот на почвата и видовите на растителни и животински заедници што живеат во почвата и на нејзината површина.[2]
Четвртиот круг преговори на Европскиот Парламент, Советот и Комисијата околу новата Регулатива на Европскиот Парламент и Советот за воспоставување рамка за климатска неутралност, популарно позната како Европски климатски закон, заврши на 12-ти март оваа година. Носењето на климатската регулатива претставува приоритет за португалското претседателство со Советот на ЕУ, но се чини дека тврдите позиции на Советот и Парламентот ризикуваат да го одложат нејзиното усвојување.
https://www.onthemosway.eu/15-organisations-from-the-transport-sector-call-for-a-bold-and-realistic-european-green-deal/?cn-reloaded=1
Европскиот зелен договор (European Green Deal) на Европската Унија означи нова ера во начинот на кој Унијата ги води и развива своите политики. Целите на „Европскиот зелен договор“ беа утврдени во Комуникација на Европската Комисија усвоена во декември 2019 година. Определбите содржани во овој договор се продукт на посветеноста на Европската Комисија за справување со климатските промени и предизвиците поврзани со животната средина.